Πόνος στο ισχίο

Ο πόνος στο ισχίο εντοπίζεται εκεί που το οστό του μηρού συνδέεται με τη λεκάνη. Αυτή η σύνδεση των οστών είναι που επιτρέπει σε ένα άτομο να έχει κανονική κίνηση των ποδιών σε οποιοδήποτε επίπεδο. Η άρθρωση του ισχίου θεωρείται η μεγαλύτερη κινητή άρθρωση στο ανθρώπινο σώμα και τον βοηθά να κινείται πλήρως.

Όπως πολλές άλλες αρθρώσεις στο σώμα, οι μηροί και η λεκάνη μπορεί να καταστραφούν. Όταν η εργασία διακόπτεται, ο ασθενής αισθάνεται τον πόνο στις αρθρώσεις του ισχίου. Τα οστά, οι μύες, η περιφέρεια των αρθρώσεων, οι χόνδροι, τα αγγεία, οι τένοντες, τα νεύρα και οι παρακείμενες αρθρώσεις μπορεί να επηρεαστούν από το σύνδρομο πόνου. Σε αυτή την περίπτωση, ένα άτομο υποφέρει από δυσάρεστα συμπτώματα που παρεμβαίνουν στην κανονική ζωή. Όταν εμφανίζεται τέτοιος πόνος, ένα άτομο ενδιαφέρεται αμέσως για το πώς αναπτύχθηκε το σύνδρομο και τι πρέπει να κάνει για να απαλλαγεί από αυτό.

αιτιολογία

Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου έχει μια σειρά από αιτίες. Η σύνδεση μεταξύ του μηριαίου οστού και της λεκάνης μπορεί να γίνει φλεγμονή από τραυματισμούς, ασθένειες των αρθρώσεων και των τενόντων, από την εκδήλωση συστηματικών ασθενειών, μολυσματικών διεργασιών.

Οι λόγοι για τον σχηματισμό του συνδρόμου πόνου μπορεί να είναι τέτοιοι μη τραυματικοί παράγοντες:

• Οστεοαρθρίτιδα;
• Οστεοαρθρίτιδα;
• Αδυναμία παροχής αίματος στα οστά και σχηματισμός αρθρώσεων.

Με την ανάπτυξη τέτοιων ασθενειών των αρθρώσεων του ισχίου, εμφανίζονται εκφυλιστικές αλλαγές στις αρθρικές επιφάνειες. Στον άνθρωπο, ο χόνδρος και οι περιαρθρικοί θύλακες καταστρέφονται, η αρθρική μεμβράνη της άρθρωσης καταστρέφεται, η ποσότητα του αρθρικού υγρού μειώνεται, γεγονός που οδηγεί σε έντονο πόνο και διαταραχές της άρθρωσης.

Για να απαλλαγεί από ένα άβολο σύνδρομο, ο ασθενής πρέπει να ανακαλύψει γιατί πονάει η άρθρωση του ισχίου. Για να γίνει η σωστή διάγνωση, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη εξέταση. Οι κλινικοί γιατροί έχουν διαπιστώσει ότι ο πόνος στο ισχίο κατά το περπάτημα έχει μια αρκετά απλή αιτία. Οι ακόλουθοι δείκτες κατατάχθηκαν στην κατηγορία των πιο κοινών προκλητικών παραγόντων:

• μολυσματική φλεγμονή?
• εκφυλιστικές αλλαγές?
• Εξαρθρήματα;
• Κατάγματα;
• άσηπτη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου.
• Θυλακίτιδα;
• φλεγμονή μη μολυσματικής φύσης με αυτοάνοσες ασθένειες του συνδετικού ιστού.
• Φυματίωση.

Είναι αρκετά δύσκολο να προσδιοριστεί η αιτία της εμφάνισης του πόνου, καθώς μπορεί να προκληθεί όχι μόνο από τραυματισμούς και δυσφορία, αλλά και από παθολογικές διεργασίες στην κοιλιακή κοιλότητα, την οσφυϊκή περιοχή και τα γεννητικά όργανα.

Ο πόνος στο ισχίο κατά το περπάτημα προκαλείται συχνά από βλάβη στη σύνδεση των οστών. Οι τραυματισμοί που μπορούν να προκαλέσουν ένα παρόμοιο σύνδρομο περιλαμβάνουν όχι μόνο εξάρθρωση ή κάταγμα, αλλά και άλλους λόγους:

• μώλωπες της λεκάνης?
• ρήξη της κοτύλης?
• τέντωμα;
• Παραβίαση της δομής των συνδέσμων και της αρθρικής κάψας.

Επίσης, τα αίτια της εμφάνισης του συνδρόμου πόνου μπορεί να είναι τοξική αρθρίτιδα, πρωτοπαθείς και δευτερογενείς ογκολογικές παθολογίες, οστεομαλακία και οστεομυελίτιδα.

Σε αντίθεση με τους ενήλικες, τα παιδιά έχουν ελαφρώς διαφορετικούς παράγοντες έξαρσης. Εάν η άρθρωση του ισχίου πονάει, ο λόγος είναι πιθανό να οφείλεται στην επίφυση, στο Legg-Calve-Perthes, στη νόσο του Still, στη νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα κ. λπ.

Για τις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, υπάρχει επίσης χαρακτηριστικός πόνος στην άρθρωση του ισχίου. Σε αυτό το διάστημα, το σώμα της γυναίκας αλλάζει πολύ και αλλάζει η λειτουργικότητα πολλών οργάνων, με αποτέλεσμα οι έγκυες γυναίκες να αισθάνονται συχνά πόνο σε διάφορα μέρη του σώματος. Ένα σύνδρομο πόνου στην κινητή άρθρωση της πυελικής περιοχής μπορεί να προκύψει για τους ακόλουθους λόγους:

• ορμονικές αλλαγές?
• Ανάπτυξη της μήτρας, η οποία αυξάνει το φορτίο στην άρθρωση του ισχίου.
• αυξημένο φορτίο στα πόδια.
• επιδείνωση των πρώιμων τραυματισμών.
• Έλλειψη ασβεστίου;
• η εμφάνιση εστίας φλεγμονής σε άλλη ζώνη, που ακτινοβολεί στη βουβωνική χώρα.

Όλοι οι παραπάνω αιτιολογικοί λόγοι μπορούν να διαπιστωθούν μετά από πλήρη εξέταση και εξέταση από γιατρό. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο πόνος στις αρθρώσεις του ισχίου είναι μια σημαντική ενόχληση για μια γυναίκα, αλλά μετά τον τοκετό όλα τα σύνδρομα υποχωρούν.

ταξινόμηση

Οι δυσάρεστες αισθήσεις που βιώνει ένα άτομο σχετίζονται με ενδοαρθρικούς και εξωαρθρικούς παράγοντες. Η πρώτη κατηγορία λόγων περιλαμβάνει σχηματισμό συλλογής στην άρθρωση, αυξημένο φορτίο, κατάγματα των δοκίδων και ρήξη των ενδοαρθρικών συνδέσμων, επέκταση της αρθρικής κάψας, φλεγμονή των αρθρικών μεμβρανών.

Οι εξωαρθρικοί παράγοντες περιλαμβάνουν μυϊκούς σπασμούς, μειωμένη φλεβική παροχέτευση που προκαλεί συμφόρηση στο υποχόνδριο οστό και φλεγμονή στον περιαρθρικό τένοντα.

Οι γιατροί έχουν επίσης προσδιορίσει τους τύπους του πόνου ανά τύπο:

• μηχανικό - εκδηλώνεται με φορτίο στην άρθρωση, αυξάνεται το βράδυ και υποχωρεί μετά τον ύπνο.
• αρχικός πόνος - σχηματίζεται με αντιδραστική αρθρίτιδα, εξελίσσεται με σωματική δραστηριότητα και στη συνέχεια υποχωρεί λίγο ή γενικά εξαφανίζεται.
• στο φόντο της τενοντίτιδας ή της τενοντοθυλακίτιδας - επιδεινώνεται σε μέρη όπου εμπλέκονται κατεστραμμένοι τένοντες και μύες.
• με βάση τους σπασμούς των περιαρθρικών μυών.
• Πόνος στις αρθρώσεις του ισχίου τη νύχτα - μειώνεται με την κίνηση. Το σύνδρομο συμφόρησης αίματος στα υποχόνδρια μέρη του οστού επιδεινώνεται.
• Σύνδρομο λόγω βλάβης της αρθρικής επιφάνειας από οστεόφυτα.

Συμπτώματα

Τα αίτια και η θεραπεία του συνδρόμου είναι αλληλένδετα, επομένως ο γιατρός πρέπει να προσδιορίσει την κλινική εικόνα για να καθορίσει τη μέθοδο θεραπείας.

Όταν η άρθρωση του ισχίου είναι κατεστραμμένη, ο χόνδρος και τα τμήματα του χόνδρου λεπταίνουν, οδηγώντας σε φλεγμονή της εσωτερικής επιφάνειας της λεκάνης και του μηριαίου οστού. Αυτή η διαδικασία είναι που προκαλεί την εμφάνιση του πόνου. Εάν δεν υπάρχει χόνδρος στην άρθρωση, τότε το εκτεθειμένο μηριαίο οστό τρίβεται πάνω στο οστό της λεκάνης, το οποίο εκδηλώνεται με σύνδρομο έντονου πόνου.

Πολύ συχνά ο ασθενής έχει αισθήσεις που περνούν από το ένα μέρος του σώματος στο άλλο. Οι ασθενείς συχνά αισθάνονται πόνο στα ισχία κατά τη βάδιση, ο οποίος μπορεί να επεκταθεί στο γόνατο, αλλά και στους γλουτούς και την οσφυϊκή περιοχή. Το σύνδρομο μπορεί αρχικά να είναι ασταθές και ανεπαρκώς ανεπτυγμένο, αλλά η ένταση των συμπτωμάτων αυξάνεται όσο προχωρά η βλάβη. Αυτή τη στιγμή ο πόνος γίνεται σταθερός, μπορεί να εκδηλωθεί τόσο κατά την κίνηση όσο και σε ήρεμη κατάσταση.

Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου έχει διαφορετικές εκδηλώσεις και συμπτώματα ανάλογα με τη θέση της εστίας της φλεγμονής:

• σε περίπτωση βλάβης της άρθρωσης του ισχίου - το σύνδρομο ανησυχεί τον ασθενή όχι μόνο στην περιοχή της άρθρωσης, αλλά και σε ολόκληρο το μηρό και επεκτείνεται στο κάτω πόδι. Συμβαίνει επίσης συχνά ότι η φλεγμονή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης μπορεί να εκδηλωθεί στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου.
• η κινητικότητα του ασθενούς μειώνεται - η πιθανότητα κάμψης του ισχίου μειώνεται.
• Η χωλότητα μπορεί να εμφανιστεί δεξιά ή αριστερά, ή το ένα πόδι είναι ελαφρώς πιο κοντό από το άλλο.
• η άρθρωση γίνεται σταθερή και ανενεργή.
• Η κίνηση μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνη μετά από μεγάλες περιόδους καθίσματος.
• Κόπωση λόγω αδυναμίας να περπατήσει κανείς μεγάλες αποστάσεις.

Εάν το σύμπτωμα εκδηλώνεται με σοβαρή ασθένεια, ο ασθενής μπορεί να έχει πιο σοβαρά συμπτώματα - υψηλό πυρετό, οίδημα, πονοκέφαλο, αδυναμία, ερυθρότητα της φλεγμονώδους περιοχής.

διάγνωση

Εάν ένα άτομο συνεχίζει να έχει πόνο δεξιά ή αριστερά στην περιοχή της άρθρωσης του ισχίου, είναι επιτακτική ανάγκη να ζητήσει τη συμβουλή ενός ειδικού. Εάν το πρόβλημα είναι παρόμοιο, ο ασθενής μπορεί να παραπεμφθεί σε ρευματολόγο, τραυματολόγο, φυσικοθεραπευτή ή νευρολόγο.

Πριν αντιμετωπίσετε ένα σύμπτωμα, πρέπει να αξιολογήσετε την κατάσταση και να προσδιορίσετε την πιθανή αιτία του συνδρόμου. Εκτός από τα ορατά χαρακτηριστικά της σοβαρής φλεγμονής, η κατάσταση της άρθρωσης του ισχίου μπορεί να αξιολογηθεί χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες μεθόδους:

• εξετάστε τα κάτω άκρα στην ύπτια θέση - σε περίπτωση εξάρθρωσης ή κατάγματος, παίρνουν μια αναγκαστική θέση και όχι παράλληλη με τον άξονα του σώματος.
• για να γνωρίζετε την κινητικότητα της άρθρωσης, μπορείτε να κάνετε πολλές ενεργές κινήσεις προς τα εμπρός και προς τα πίσω - εάν η περιοχή της πυέλου είναι κατεστραμμένη, ο ασθενής θα αισθανθεί έντονο πόνο.
• στην ύπτια θέση, διακρίνονται παθητικές κινήσεις στην κινητή άρθρωση - μπορεί να εμφανιστούν κλικ, κροτάλισμα και μυϊκή ένταση.
• Κατά την εξέταση του ασθενούς, ο γιατρός πρέπει να περιγράψει πλήρως όλες τις εκδηλώσεις του συνδρόμου.

Ένα σύμπτωμα πόνου στην περιοχή του ισχίου μπορεί να αναπτυχθεί από διάφορες παθολογικές διεργασίες, επομένως είναι σημαντικό για τον κλινικό ιατρό να διεξάγει διαφορική διάγνωση της νόσου. Για να προσδιοριστεί η αιτία του πόνου στην άρθρωση του ισχίου όταν κάθεται και περπατά, ο ασθενής εξετάζεται εργαστηριακά και οργανικά:

• Ακτινογραφία σπονδυλικής στήλης, περιοχή ισχίου.
• Τομογραφία σπονδυλικής στήλης, λεκάνης και ισχίου.
• μελέτες αγγειακής βατότητας - dopplerography, αγγειογραφία και άλλες μέθοδοι.
• Ηλεκτρομυογραφία;
• γενική, βιοχημική, βακτηριολογική, ανοσολογική εξέταση αίματος.

θεραπεία

Εάν ο νυχτερινός πόνος στο ισχίο δεν αναπτύσσεται πολύ γρήγορα σε ένα άτομο και εξαφανίζεται μετά την ανάπαυση, τότε ίσως ένας ελαφρύς τραυματισμός ή καταπόνηση της άρθρωσης ήταν η αιτία. Σε αυτή την περίπτωση, οι γιατροί συστήνουν μικρότερα θεραπευτικά μέτρα:

• Μειώστε τα φορτία.
• δώστε ανάπαυση στην άρθρωση.
• χρησιμοποιήστε ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο.
• ξαπλώστε στην υγιή πλευρά.

Με σοβαρό, σοβαρό, σταθερό και επίμονο πόνο, δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς τη βοήθεια ενός γιατρού, ειδικά εάν υπάρχει αξιοσημείωτη παραμόρφωση της άρθρωσης, κοκκίνισμα του μηρού, αλλαγή στον τόνο του δέρματος στον μηρό και χαμηλά ευαισθησία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αυτοθεραπεία μπορεί να βλάψει τον ασθενή και να προκαλέσει την εξέλιξη του συμπτώματος.

Ο πόνος στην άρθρωση του ισχίου που ακτινοβολεί στο πόδι μπορεί να υποχωρήσει σύμφωνα με τη συνταγή του γιατρού για διάφορες μεθόδους θεραπείας. Για να απαλλαγούμε από το σύνδρομο, οι γιατροί συνταγογραφούν συντηρητική θεραπεία σε ασθενείς:

• Φαρμακευτική αγωγή;
• Αθλητισμός με ελάχιστο αντίκτυπο.
• Ελεγχος βάρους;
• Φυσικοθεραπεία;
• Βοηθητικές συσκευές - μπαστούνια, βοηθήματα περπατήματος, πατερίτσες.
• αποφύγετε τα βαριά φορτία.
• ισορροπία της συναισθηματικής κατάστασης.
• Λήψη βιταμινών.

Η θεραπευτική διαδικασία συνίσταται απαραίτητα σε φαρμακευτική θεραπεία. Για να γίνει αυτό, οι γιατροί συνταγογραφούν τα ακόλουθα φάρμακα στους ασθενείς:

• Διουρητικά;
• Αντιφλεγμονώδες;
• Μυοχαλαρωτικά;
• Βελτίωση της μικροκυκλοφορίας.
• Χονδροπροστατευτικά;
• Βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία.

Εάν μια γυναίκα βίωσε ξαφνικά πόνο στην άρθρωση του ισχίου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτεί έναν γιατρό. Μπορεί να της συνταγογραφηθεί η χρήση συμπλεγμάτων πολυβιταμινών, η πρόσληψη ασβεστίου, η μέτρια σωματική δραστηριότητα και η χρήση επίδεσμου. Για να ανακουφίσει τα συμπτώματα και να αποτρέψει την ανάπτυξη επιπλοκών, ο γιατρός συμβουλεύει τη μέλλουσα μητέρα να τηρεί απλούς κανόνες:

• μειώστε τον αριθμό των σκαλοπατιών και των μεγάλων περιπάτων.
• μην κάθεστε περισσότερο από μία ώρα.
• Απαγορεύεται να κάθεστε και να ξαπλώσετε σε σκληρή επιφάνεια.
• με νυχτερινό πόνο, συνιστάται να γυρίζετε το σώμα σε μέρη, πρώτα το άνω μέρος και μετά τη λεκάνη.
• τρώτε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε σύμπλοκα ασβεστίου και βιταμινών.
• Έλεγχος βάρους?
• φορέστε έναν επίδεσμο?
• μειώστε το άγχος στη λεκάνη και τους γοφούς.

Ωστόσο, εκτός από αυτές τις μεθόδους, υπάρχουν και άλλες τεχνολογίες στην ιατρική που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξάλειψη του συμπτώματος. Τι άλλο λοιπόν μπορεί να γίνει για να μειωθεί το σύνδρομο πόνου, λέει ο γιατρός στη ρεσεψιόν. Εάν έχετε ήπιο πόνο στην αριστερή ή δεξιά πλευρά της άρθρωσης του ισχίου, αυτές οι μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς να συμβουλευτείτε το γιατρό σας:

• Μασάζ;
• Φυσικοθεραπεία;
• χειρωνακτική θεραπεία.

Η θεραπεία του πόνου στην άρθρωση του ισχίου με λαϊκές θεραπείες εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στην ιατρική, αλλά οι γιατροί καταφεύγουν σε τέτοια μέσα σε ορισμένες περιπτώσεις και μόνο ως πρόσθετη μέθοδο θεραπείας. Οι ασθενείς μπορούν να εφαρμόζουν κομπρέσες, να κάνουν βάμματα, αφεψήματα και λοσιόν. Καθένας από αυτούς τους παράγοντες έχει αναλγητικό αποτέλεσμα και βοηθά στη βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς. Συνιστάται στους ασθενείς να χρησιμοποιούν τα ακόλουθα φυτά και συστατικά:

• μωβ φύλλα?
• Μέλι;
• Λεμόνι;
• Σπάθη;
• Χοιρινό λίπος;
• Φύλλα Ficus?
• Σκόρδο;
• Σέλινο.

Όλα τα συστατικά είναι αρκετά γνωστά και χρησιμοποιούνται συχνά στην παραδοσιακή ιατρική, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν μετά από διαβούλευση με γιατρό. Εάν καθορίσετε τη λάθος αναλογία, μπορείτε να βλάψετε το σώμα και να δημιουργήσετε επιπλοκές. Κατά τη θεραπεία ενός τέτοιου συνδρόμου, είναι επίσης πολύ σημαντικό να τηρείτε περιορισμούς στη σωματική δραστηριότητα, ώστε να μην προκληθεί αύξηση ενός δυσάρεστου συμπτώματος.